تاریخچه و کاربرد کابل کواکسیال چیست؟
یک مهندس و ریاضیدان انگلیسی به نام الیور هویساید، در سال ۱۸۸۰ کابل کواکسیال را اختراع کرد و اولین سیستم انتقال کواکسیال در سال ۱۹۴۰ توسط AT&T عرضه شد. در شبکه های اترنت اولیه از کابل Coaxial استفاده میشد که سرعت ۱۰ Mbps را ساپورت میکرد.
کابل کواکسیال Coaxial نوعی کابل مسی است که به دلیل محافظ فلزی و اجزایی که در ساختار آن وجود دارد، از تداخل سیگنال ها جلوگیری میکند. کابل کواکسیال که به کابل آنتن هم معروف است در ابتدا به عنوان کابل تلویزیون و برای اتصال تلویزیون به آنتن ماهواره استفاده شد و هم کاربرد خانگی داشت و هم تجاری. گاهی هم مخابرات برای اتصال دفاتر مرکزی به دکل های تلفنی نزدیک مشتری از آن استفاده میکرد.
در کنار مصرف خانگی کابل کواکسیال، این کابل به عنوان رسانه اتصال اترنت در انترپرایزها و دیتاسنترها استفاده میشد که بعدها کابل های جفت به هم تابیده جایگزین آن شد. کابل آنتن به همراه ریپیترها میتوانند اطلاعات که شامل داده و صدا و تصویر است را در فواصل طولانی منتقل کنند. به طور کلی کابل آنتن، امواج را از آنتن به گیرنده منتقل میکند.
کابل کواکسیال در اتومبیل، هواپیما، تجهیزات نظامی و پزشکی، اتصال به دیش های ماهواره و گیرنده های آنتن تلویزیون و رادیو کاربرد دارد.
کابل کواکسیال Coaxial چیست؟
نام کابل کواکسیال از این گرفته شده که شامل کانال فیزیکی است که سیگنال الکتریکی را منتقل میکند. این کانال، مشتمل بر هادی فلزی است که لایه عایق و محافظ رسانا آن را پوشاندهاند.
کلید موفقیت کابل کواکسیال طراحی محافظ دارش است: هسته مسی آن دیتا را به سرعت منتقل میکند بدون آنکه تداخلات روی آن تاثیر بگذارد یا بر اثر عوامل محیطی خراب شود.
تا به اینجا متوجه شدیم که کابل کواکسیال آنتن چیست. در ادامه ساختار این کابل را بررسی میکنیم.
ساختار کابل کواکسیال
کابل کواکسیال دارای لایه مرکزی است که هادی الکتریکی بوده و عایق بندی دارد. این ساختار باعث میشود سیگنال ها در داخل کابل، محصور بمانند و بدین ترتیب از تداخل و نویز الکتریکی در سیگنال جلوگیری میشود. لایه هادی مرکزی، سیم نازکی است که هم میتواند به صورت ساده و هم به صورت تابیده شده باشد. عایقی دور این سیم مسی را پوشانده است. روی این عایق، لایه مشبک و بافته شده از جنس مس یا فلز وجود دارد. در نهایت تمام این ساختار درون عایق بیرونی قرار میگیرند.
افت کابل کواکسیال
به افت و کاهش قدرت سیگنال هنگام عبور از کابل،attenuation یا میرایی یا افت سیگنال گفته میشود. در کابل هایی با ضخامت بیشتر این کاهش و افت سیگنال کمتر است در نتیجه میتوان کابل را برای مسافت های زیاد استفاده کنیم؛ اما ممکن است مجبور باشیم از ریپیتر استفاده کنیم تا افت کابل کواکسیال را جبران کنیم. ریپیرترها و آمپلی فایرها سیگنال را تقویت میکنند تا افت سیگنال رخ ندهد.
میرایی و افت سیگنال را با واحد db اندازه میگیرند. هر چه افت سیگنال در واحد مسافت (کیلومتر، فوت، مایل) کمتر باشد، کارایی کابل بیشتر است.